- θεόγληνος
- θεόγληνος, -ον (Α)αυτός που έχει μάτια θεού.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -γληνός (< γλήνη «οφθαλμός»), πρβλ. ιό-γληνος, μονό-γληνος].
Dictionary of Greek. 2013.
θεόγληνος
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
